Stanisław Andrzej Michalkiewicz (ur. 8 listopada 1947 w Lublinie) – polski prawnik, sędzia Trybunału Stanu, eseista, publicysta i autor książek o tematyce społeczno-politycznej. Współzałożyciel Unii Polityki Realnej.

Wykładowca w Wyższej Szkole Stosunków Międzynarodowych i Amerykanistyki w Warszawie oraz Wyższej Szkole Kultury Społecznej i Medialnej w Toruniu.

W 1969 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, a w 1972 – Podyplomowe Studium Dziennikarskie na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 70. zakładał wraz z Wojciechem Ziembińskim i Andrzejem Wojciechowskim Ruch Obrony Praw Człowieka i Obywatela. W 1972 rozpoczął pracę w piśmie "Zielony Sztandar" w dziale łączności z czytelnikami.

Pod koniec 1977 pod jego redakcją ukazał się pierwszy numer tygodnika "Gospodarz". Publikował w tym czasie również w drugoobiegowym piśmie "Opinia" pod pseudonimem Andrzej Stanisławski. W tym okresie Michalkiewicz podjął dodatkową pracę tłumacza w warszawskim oddziale Agencji Prasowej "Nowosti" i wszystkie zarobione tam pieniądze przeznaczył na finansowanie druku "Gospodarza". Po utworzeniu w 1980 NSZZ "Solidarność" nawiązał współpracę z drugoobiegowym wydawnictwem "Krąg", kierowanym przez Wojciecha Fałkowskiego.

27 września 1981 był jednym z sygnatariuszy deklaracji założycielskiej Klubów Służby Niepodległości. W maju 1982 został internowany w Białołęce, gdzie zaprzyjaźnił się z Januszem Korwin-Mikkem. Po zwolnieniu podjął pracę robotnika rolnego w okolicach Grójca, a później – robotnika w firmie "Thomex". W tym też okresie, wykorzystując kontakty z drukarzami, organizował druk ulotek dla potrzeb podziemnej "Solidarności".

Jesienią 1983, wraz z Marianem Miszalskim, rozpoczął wydawanie podziemnego pisma "Kurs", co zainaugurowało powstanie wydawnictwa o tej samej nazwie. Było to przedsięwzięcie samofinansujące się. Pod koniec marca 1982 wydaje dla wydawnictwa "Krąg" książkę Andrzeja Alberta (prof. Wojciech Roszkowski) "Najnowsza historia Polski" w nakładzie nieco ponad 1000 egzemplarzy.

Mając znajomości w środowisku drukarzy, wydaje też ""Dokumenty SDP", dla potrzeb zdelegalizowanego Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich.

W 1987 wraz z innymi sygnatariuszami (m.in. Stefanem Kisielewskim), podpisał akt założycielski stowarzyszenia Ruch Polityki Realnej (którego prezesem został Janusz Korwin-Mikke), przekształconego później w partię Unia Polityki Realnej.

W latach 1991–1993 zasiadał w Trybunale Stanu. Był autorem projektu polskiej konstytucji, w którym zawarty był m.in. zakaz uchwalania budżetu z deficytem. Był też autorem projektu nowelizacji kodeksu karnego przewidującej przywrócenie kary śmierci.

Deklaruje się jako konserwatywny liberał. W latach 1997–1999 pełnił funkcję prezesa, a od 2004 do 18 kwietnia 2005 wiceprezesa Unii Polityki Realnej.

Z ramienia UPR kandydował bez powodzenia w 1997 do Sejmu, w 2001 do Senatu i w 2004 do Parlamentu Europejskiego. W 2005 ponownie ubiegał się bezskutecznie o mandat senatora – jako bezpartyjny kandydat Ligi Polskich Rodzin. Po wyborach powrócił do UPR. 20 października 2009 wystąpił z tej partii (po kongresie, na którym z członkostwa zrezygnował Janusz Korwin-Mikke). Podjął współpracę z Wolnością i Praworządnością.

"Naszej Polski", "Naszego Dziennika", "Gazety Polskiej", "Dziennika Polskiego", "Niezależnej Gazety Polskiej", "Mojej Rodziny" i innych pism. Jego felietony emituje Polskie Radio Program I (od września 2006), Radio Maryja i Telewizja Trwam.

Interia zamieszczała jego artykuły w serwisie biznesowym.

Blog Michalkiewicza wygrał główną nagrodę w konkursie Blog Roku 2008, organizowanym przez onet.pl.

29 marca 2006 na antenie Radia Maryja wygłosił felieton, który Rada Etyki Mediów i Marek Edelman uznali za antysemicki. Kieleckie Stowarzyszenie im. Jana Karskiego dopatrzyło się w nim treści propagujących kłamstwo oświęcimskie Prokuratura Rejonowa w Toruniu nie podzieliła tych zarzutów i umorzyła postępowanie.

Sam Michalkiewicz odrzuca zarzuty o antysemityzm. Podobnie jak środowiska go popierające podkreśla, że krytykuje jedynie te organizacje żydowskie, które bezzasadnie domagają się od Polski odszkodowań za II wojnę światową, a nie ogół żydowskiej społeczności. Jest przeciwnikiem poprawności politycznej i zdecydowanym zwolennikiem wolności słowa.

Publikacje

• Ulubiony ustrój Pana Boga
• Na gorÄ…cym uczynku (3 części)
• Choroba czerwonych oczu
• W przededniu koÅ„ca Å›wiata
• Polska ormowcem Europy
• Studia nad żydofiliÄ…
• Szczypta herezji
• Spod listka figowego
• Targowica urzÄ…dza siÄ™ przy Napoleonie
• Na niemieckim pograniczu
• Dobry "zÅ‚y" liberalizm
• Protector Traditorum
• Logika wystarczy
• Walka o fabrykÄ™ gwoździ