Henryk Janusz Floyar-Rajchman (ur. 7 grudnia 1893 w Warszawie, zm. 22 marca 1951 w Nowym Jorku) – polski polityk obozu piłsudczyków, dyplomata i działacz państwowy II Rzeczypospolitej, major dyplomowany piechoty Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej, wiceminister oraz minister przemysłu i handlu, poseł na Sejm IV kadencji.
Do 1911 uczęszczał do VI Gimnazjum Filologicznego w Warszawie, w tym samym roku uzyskał maturę w I Szkole Realnej w Krakowie. Do 1917 nosił nazwisko Reichman. W latach 1918–1920 studiował prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim.
Od 1912 do 1914 działał w krakowskim „Strzelcu”. W czasie I wojny światowej był żołnierzem 5 Pułku Piechoty Legionów Polskich i Polskiej Organizacji Wojskowej. Od 1918 do 1919 przebywał w Zakopanem. W styczniu 1920 wstąpił do Wojska Polskiego.
W latach 1921–1923 był słuchaczem II Kursu Normalnego Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie. Z dniem 1 października 1923, po ukończeniu kursu i uzyskaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego, został przydzielony do 61 Pułku Piechoty w Bydgoszczy. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 1135. lokatą w korpusie oficerów piechoty.
W 1925 pracował w sztabie Dowództwa Okręgu Korpusu IX w Brześciu. Z dniem 1 października 1926 został przeniesiony z Dowództwa Okręgu Korpusu Nr I w Warszawie do Biura Inspekcji Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych w Warszawie. 18 lutego 1928 awansował na majora ze starszeństwem z 1 stycznia 1928 i 86. lokatą w korpusie oficerów piechoty. 20 sierpnia 1928 roku został attaché wojskowym przy Poselstwie Polskim w Tokio. Od 1935 w stanie spoczynku.
W latach 1933–1934 był wiceministrem, a od 15 maja 1934 do 12 października 1935 w rządach Leona Kozłowskiego i Walerego Sławka ministrem przemysłu i handlu. W latach 1935–1938 był posłem na Sejm RP.
W lipcu 1938 został wybrany do specjalnej komisji do spraw cen artykułów rolniczych. We wrześniu 1939 wraz z Ignacym Matuszewskim organizował i przeprowadził ewakuację 75 ton złota rezerw Banku Polskiego przez Rumunię, Turcję, Syrię do Francji, gdzie zostało ono przekazane Rządowi RP.
Odsunięty przez otoczenie gen. Władysława Sikorskiego od służby państwowej. Od stycznia 1940 przebywał we Francji, następnie w Wielkiej Brytanii, a od czerwca 1941 w Nowym Jorku. W 1942 był współorganizatorem Komitetu Narodowego Amerykanów Polskiego Pochodzenia (KNAPP), a w 1943 Instytutu Józefa Piłsudskiego w Ameryce (został w nim wiceprezesem zarządu).
18 listopada 2016 szczątki mjr. Henryka Floyar-Rajchmana i płk. Ignacego Matuszewskiego zostały ekshumowane na cmentarzu Calvary Cemetery w Woodside ((Queens, Nowy Jork) w Stanach Zjednoczonych, po czym 23 listopada 2016 przywiezione do Polski, a 10 grudnia 2016 pochowane na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w kwaterze żołnierzy Wojska Polskiego poległych w wojnie 1920 roku.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari – 1923
- Wielka Wstęga Orderu Odrodzenia Polski – 11 listopada 1935
- Krzyż Niepodległości – 1931
- Krzyż Walecznych – 1922, czterokrotnie
- Srebrny Krzyż Zasługi – 1929
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921 „Polska Swemu Obrońcy”
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Odznaka Pamiątkowa Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych – 12 maja 1936
- Srebrny i Brązowy Medal Waleczności – Austro-Węgry
- Order Skarbu Świętego IV klasy – Japonia (1929)